Beyrut

Gittik, gördük, yedik. 

Evet, Beyrut tatilimizin özeti bu olurdu. Hotels.com'dan seçtiğimiz berbat otelimiz dışında her şey harikaydı. Şehrin büyük bölümünü yürüyerek gezdik, şehir dışına gitmek içinse araba kiraladık. Trafik Beyrut'a dair en korkunç şey. Benzin sudan ucuz olduğundan ve toplu taşıma olmadığından herkes arabayla sokakta. Ve 30'luk bir kadından 70'lik bir adama herkes dolmuşçu gibi kullanıyor. Ne yol verme nezketi, ne trafik kurallarına uyma, sadece ve sadece korna! Eh, İstanbul trafiğinde araba kullanmayı öğrenmiş insanlar olarak çabuk uyum sağladık, ikinci gün yeşil yanar yanmaz biz de kornaya abanarak şehrin armonisini bozmadık.

Beyrut hakkında fazla şey yazmak istemiyorum; zaten her yerde var... Hala savaşın izlerini taşıyan ama ayakları üzerinde doğrulmuş bir şehir. İstanbul'da açıldı diye zil takıp oynadığımız Ladurée, H&M, Uterqüe gibi mağazalar kim bilir ne zamandır orada var. Burada henüz olmayan bazı butikler (mesela Christian Louboutin, Elie Saab... Harvey Nichols'ta veya Beymen'de satılmaları bir şeyi değiştirmiyor) orada mevcut. Ama Beyrut'a özgü yiyecek dışında bir şey bulmak pek mümkün değil.

Yediğimiz hiçbir yerde yanılmadık, her biri mükemmeldi! Gidecek olanlara adres verebilirim.

Gelelim ipuçlarına;

-Beyrut'a gidip de Amerikalı turistler gibi İtalyan lokantalarına ya da Burger King'e saldırmayın, Lübnan mutfağı enfes.
-Arap kahvesi Türk kahvesine çok benziyor, sunumu mırra gibi; için.
-Arak rakının biraz daha içimi kolay olanı. Ağzına kadar su ve buzla servis ediyorlar.
-Araba kiralayın, toplu taşıma yok.
-Sakın sadece Beyrut'a takılıp kalmayın, etrafında keşdefilecek pek çok güzel yer var. Örneğin Hareessa, Byblos, Jeitta Grotto...
-Golden Tulip Hotel de Ville'de kalmayın.